เย้ๆๆๆ....ลงได้แล้ว ต้องขอโทษครับ พอดีผมเอาไปลงห้องผิด...เกือบแย้วววว เกือบได้ 1 แต้ม...


ตามหัวข้อครับ...แบบลูกทุ่งครับ...

ไม่ได้โฆษณา นะครับ...แต่อยากให้เพื่อนๆได้ไปสัมผัสกับชีวิตท่ามกลางธรรมชาติ และการดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดในชนบท.

ผมเดินทางไปที่ต่างๆ..ก็ได้สัมผัสกับชีวิตในชนบท.อาหารการกินก็แบบลูกทุ่ง จะมีบางครั้งก็กินในโรงแรมที่พัก.

ในหัวข้อก็ขอเสนอ...ชีวิตในชนบทเพื่อความอยู่รอด.....

ห้องอาหาร....

ร้าน "ครัวสุดแดน" กลางย่านชุมชนบ้านอีต่อง ตำบลปิล็อกนี้ นับเป็นที่พึ่งแก่ข้าพเจ้าและสหายอย่างแท้จริง

มันเป็นหนึ่งในห้องแถวไม้ที่ยาวต่อเนื่องไปนับสิบๆ ห้อง ท่านเมื่อมาเยี่ยมเยียนในวสันตฤดู ย่อมพบว่าค่อนข้างมืดทึบอยู่บ้าง

มองออกไปนอกร้าน บัดเดี๋ยวเมฆลอยคล้อยเคลื่อน มองไม่เห็นเรือนฝั่งตรงข้าม บัดเดี๋ยวขาวพราวพร่างด้วยม่านหมอก ละอองไอฝนฉ่ำชื้นเย็นยะเยือกโปรยปรอยเข้ามาถึงโต๊ะเก้าอี้ที่ท่านนั่ง

บรรยากาศเยี่ยงนี้ ผู้ใดไม่ปรารถนาดื่มสุรา ?

ข้าพเจ้าย่อมดื่ม..มิหนำซ้ำดื่มมากอย่างยิ่ง

เนื่องเพราะข้าพเจ้าเมื่อนั่งลง ก็เห็นกับแกล้มจานแรก มันเป็นเห็ดยานางิผัดน้ำมันหอยร้อนควันกรุ่น เหยาะโรยพริกไทยป่นเพียงเล็กน้อย





อีกทั้งได้สัมผัสธรรมชาติ กลางป่าเขาลําเนาไพร.....แต่มีกลุ่มชีวิตเล็กๆ..ที่เปิดเป็นร้านอาหาร..ให้เราได้อิ่มท้อง





....ทางเข้าร้านอาหาร แบบชีวิตพอเพียง.










ภาพนี้ก็ .....แม่ครัวชาวบ้าน แต่ฝีมือระดับ ห้องอาหาร...




เห็นแล้วเป็นอย่างไรบ้างครับ...อาหารป่า และชีวิตแบบลูกทุ่ง...
ยังมีอีกหลายรูปที่ไม่ได้ลงครับ...เหตุเพราะว่า ดินฟ้าอากาศ แฮ่ๆๆๆๆ แล้วก็ เมาๆๆด้วย มือไม้สั่นๆๆๆ ภาพก็เลยสั่นตาม ก๊าบบบ....


ครับ...ก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณ กํานัลไพรัช ถนอมวงศ์ เพื่อนซี้ปึกปั๊กๆ เจ้าพ่อแห่งทองผาภูมิ และผู้ใหญ่ชัย แห่งป่าคิตตี้...เหอๆๆๆที่เป็นไกด์ให้...

และถ้าเพื่อนๆแวะไปแถวทองผาภูมิ ก็อย่าลืมแวะไปที่บังกโลบ้านชายแดน ที่เป็นของกํานัลแก....บอกว่าผม..แป๊ป แนะนํามา อิอิ ได้ส่วนลดทันที 70-80 เปอร์เซนต์ 5555บอกว่า ผมสั่ง.....